Mało kto wie, że Ksiądz Twardowski – autor słów: „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…”-  powiedział także: „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko przychodzą”.

            On zawsze się spieszył. Miał tę niezwykłą umiejętność, dzięki której skupiał swą życzliwą uwagę na każdym, z kim się zetknął. Rozmawiając z Księdzem, człowiek, choć był jednym z wielu, czuł się wyjątkowy, niepowtarzalny, godny zainteresowania. Doświadczyliśmy tego. Przez niemal trzynaście lat Patron swojej „pierworodnej” szkole dał wiele dowodów sympatii podczas spotkań, w których uczestniczyliśmy, w dedykacjach, listach. Odwdzięczaliśmy się tak, jak potrafiliśmy. Sprawdziły się słowa Księdza Twardowskiego, że przyjaźń –- w odróżnieniu od miłości – jest zawsze wzajemna. Pozostajemy tej przyjaźni wierni i teraz, gdy Księdza Jana nie ma już wśród nas, pamiętając, że „można odejść na zawsze, by stale być blisko” .Od 1993 r. społeczność „Dwójki” pod koniec września, w najbliższą rocznicy nadania imienia niedzielę, spotyka się w gościnnym Sanktuarium Błogosławionej Bolesławy Lament u Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny na Mszy świętej dziękczynnej. Tu po raz pierwszy Ksiądz Twardowski przemówił do nas, tu za każdym razem słuchamy niezwykłej homilii: słowami Patrona głoszonej przez dzieci. Co roku odbywa się w naszej szkole konkurs recytatorski pod znaczącym tytułem: „Uśmiechy Księdza Jana”. Dochowaliśmy się znakomitych deklamatorów. Chwalił ich sam Autor, zapraszano ich na występy podczas uroczystości miejskich. Sporym zainteresowaniem cieszą się również konkursy poetyckie „Wiersz z Kropką”. Biorą w nich udział uzdolnieni literacko uczniowie z białostockich podstawówek. Honorowy Przewodniczącym jury w pierwszej edycji był sam Ksiądz Jan, teraz zastępuje Go w tej roli Pan Waldemar Smaszcz. Szczególnie uroczyście świętowaliśmy „okrągłą” dziesiątą rocznicę opiekowania się Patrona naszą szkołą. Pozostało nam po tym wydarzeniu sporo uroczych pamiątek: posadzone przed budynkiem modrzewie, Mała Szkolna Galeria, która stale wzbogaca się o dzieła zwycięzców Międzyszkolnego Konkursu Twórczości Plastycznych Dzieci i Młodzieży „Sercem malowane” i tradycja przyznawania „Niecodziennych Wyróżnień <<Jaśków z Biedronką>>”. To odznaczenie składa się z dyplomu i uszytej przez uczniów poduszki ozdobionej Bożą Krówką. Każda nagroda jest inna, niepowtarzalna. Otrzymują ją Ludzie zaprzyjaźnieni z naszą szkołą, zasłużeni pracownicy.

* * *

            Do jeszcze młodszej tradycji należy Szkolny Konkurs Wiedzy o Życiu i Twórczości Księdza Jana Twardowskiego. Od dwóch lat wpisuje się w maju do naszego kalendarza. Swoją znajomością życiorysu i twórczego dorobku Księdza Twardowskiego nasi uczniowie mogą zaimponować niejednemu znawcy tego tematu. Kto, na przykład,  wie tyle o pewnym rozdziale z przeszłości Patrona, ile pewien czwartoklasista Grześ? Chłopiec poproszony o przypomnienie dziejów mistrza Twardowskiego z Mickiewiczowskiej ballady, opowiedział, jak to pewien szlachcic pił i hulał w karczmie, ale potem się nawrócił i został księdzem... „Mijają szkolne lata. Czas odmierzają kasztany…” – te słowa, pochodzące z refrenu „Pieśni szkoły”, odmierzają czas od uroczystości do uroczystości. Między świętami płyną dni codzienne. Kolejne pokolenia „Dwójki” wychowują się na „Patykach i patyczkach”. Rosną modrzewie o imionach „Jaś” i „Janek”. Jak to w życiu bywa, „Jaś” przerósł „Janka”.  Dzień po dniu dopisujemy kolejny fragment szkolnej historii. Nad „Dwójką” czuwa Duch Opiekuńczy Patrona, który powiedział: „naprawdę można kochać umarłych, bo przecież oni są uparcie obecni”.